Zware bijziendheid
Een bijziende persoon kan voorwerpen op een afstand niet (goed) onderscheiden. Het zicht is wazig en zich verplaatsen, koken en televisie kijken kan enkel met een aangepaste bril of met lenzen.
Maculopathie tast het centrale zicht aan; het perifere zicht blijft behouden. Dat is hinderlijk in het dagelijks leven. Lezen, details zien en gezichten herkennen wordt echt moeilijk.
Diabetische maculopathie treft vooral de macula (centrale zone van het netvlies), die zorgt voor het precisiezicht. Men onderscheidt twee soorten maculopathie. De oedemateuze maculopathie: het oedeem in de macula is merkbaar aan een verdikking van de macula of aan exsudaten (kleine vetafzettingen die initieel te wijten zijn aan microaneurysma’s). Ischemische maculopathie is te wijten aan een ontoereikende bloedvoorziening in de macula, waardoor de werking ervan wordt verstoord of onmogelijk gemaakt.
Diabetische maculopathie treft vooral de macula (centrale zone van het netvlies), die zorgt voor het precisiezicht. Men onderscheidt twee soorten maculopathie.
Bij oedemateuze maculopathie bestaat de behandeling vooral uit een fotocoagulatie van de zones die aangetast zijn door het oedeem. Deze lasertechniek helpt de gezichtsscherpte te stabiliseren en/of de evolutie van de ziekte af te remmen. Soms injecteert de arts ontstekingswerende middelen of stoffen die de groeifactoren remmen om het oedeem te helpen resorberen.
Voor ischemische maculopathie bestaat er momenteel geen enkele behandeling.
Een bijziende persoon kan voorwerpen op een afstand niet (goed) onderscheiden. Het zicht is wazig en zich verplaatsen, koken en televisie kijken kan enkel met een aangepaste bril of met lenzen.
Neuritis optica tast het centrale zicht aan, waardoor er “ongeziene” zones opduiken in het gezichtsveld. Contrasten, kleuren en erg belichte voorwerpen zijn moeilijk te onderscheiden.
De problemen die de zieke ondervindt, verschillen volgens de soort aantasting van zijn of haar gezichtsveld.