Internationale Dag van de Geleidehond 2025

Deze dag werd in 1992 in het leven geroepen en vindt plaats op de laatste woensdag van april. Het doel is om het essentiële werk van geleidehonden voor blinde en slechtziende personen in de kijker te zetten. Deze honden zijn meer dan alleen een gids: ze zorgen voor de veiligheid van hun baasje door obstakels te vermijden. Ze bieden ook constante morele steun en maken het mogelijk om een bloeiend sociaal leven te leiden. Helaas weigeren sommige winkels, restaurants of taxiservices nog steeds de toegang voor geleidehonden, hoewel dat wettelijk verboden is (en dat al meer dan tien jaar). Dat bevestigt Larisa, een dertiger die blind is en (bijna) altijd vergezeld wordt door haar trouwe labrador Dawson.

Larisa, je hebt een druk leven. Gaat Dawson altijd met je mee?

In juli is Dawson al twee jaar bij mij. Hij gaat overal met me mee: naar het werk (ik werk bij DG Gezondheid van de Europese Commissie), naar de winkel, het café, het park, het restaurant, en ook naar de fitnesszaal, waar hij op mij wacht bij de medewerkers die dol op hem zijn. Ik neem hem ook mee op reis en dus ook naar hotels. Hij gaat zelfs mee naar de opera en het theater (waar hij meestal slaapt). Ik neem hem echter niet mee naar luidruchtige concerten of discotheken, omdat dat te onaangenaam voor hem zou zijn.

Wat betekent Dawson voor jou?

Allereerst biedt hij me zelfstandigheid en veiligheid. Hij voorkomt veel gevaren. In het station Brussel-Luxemburg bijvoorbeeld, liggen er geen noppentegels langs de sporen. Dat is ontzettend gevaarlijk, maar gelukkig stopt Dawson op tijd. Maar wat als hij ziek is en niet mee kan?

Daarnaast is hij als een klein woordenboek: hij kent talloze woorden. Ik kan hem vragen om de deur, de trap, het zebrapad of de metrotoegang te vinden. Ik hou van dieren, en ik ben uiteraard enorm gehecht aan Dawson. Wij zijn een team, en ik zie hem echt als een partner die me steunt. Hij is een deel van mij en helpt me elke dag om mijn zelfstandigheid op te bouwen. Elke dag bestaat uit kleine overwinningen.

Ik heb er geen probleem mee om hulp te vragen, ik voel me daar heel comfortabel bij. Ik reis vaak in groep en dankzij Dawson kan ik zelfstandig zijn, zonder anderen steeds om begeleiding te moeten vragen.

Bieden mensen nog hulp aan als je met Dawson bent?

Ja, want soms raken we de weg kwijt. Dan stellen mensen vaak spontaan voor om te helpen. En Dawson is zo mooi en lief! Mensen komen hem aaien alsof hij een knuffel is. Ik vind het moeilijk om nee te zeggen, zeker tegen kinderen, maar ik moet wel uitleggen dat hij aan het werk is en dus niet geaaid mag worden. Dat zou het grote publiek beter moeten weten: als een hond zijn harnas draagt, is hij aan het werk!

Wordt Dawson overal toegelaten?

Niet altijd. In dat geval voel ik me net alsof ik op de markt sta, ik moet onderhandelen om toch binnen te mogen, terwijl ik de wet moet aanhalen. Dat gebeurt vooral vaak wanneer ik een Uber wil nemen. Veel chauffeurs weigeren gewoon, zonder uitleg, ze rijden gewoon weg. Dan moet ik een andere oproepen en hopen dat die wel toelaat en ik niet te lang moet wachten — vaak is dat ’s avonds of ’s nachts.

Als mensen bereid zijn te luisteren, kan ik uitleggen dat het wettelijk verplicht is en dat er echt geen problemen zullen zijn met Dawson. Maar de wet lost het probleem niet op. Er wordt gezegd dat je bij weigering de politie moet bellen, oké, maar ik wil eigenlijk niet instappen bij iemand die zich verplicht voelt mij mee te nemen. Het zou ideaal zijn als je – zoals bij een vliegticket – in de app een optie zou kunnen aanduiden voor “Geleidehond”. Dat kan al voor huisdieren, maar een geleidehond is geen huisdier!

Soms mag ik een winkel niet in als ik met Dawson en vrienden ben. Dan zegt men dat ik geen hond nodig heb omdat ik niet alleen ben. Dat is pure onwetendheid! Het is alsof ik elke dag voor de rechtbank moet staan, mijn zaak moet bepleiten, moet uitleggen waarom Dawson bij me moet zijn.

Om een zelfstandig leven te leiden, moeten we helaas ook activisten zijn. En dat is vermoeiend. Je hebt niet altijd de energie.

Nog een laatste woord?

Ik wil mensen aanmoedigen om vragen te durven stellen, en om vaker gewoon ja te zeggen!